Cikgu Sharifah adalah seorang guru yang telah ditukarkan dari satu kawasan bandar ke suatu kawasan pedalaman di Temerloh. Pada penggal iniCikgu Sharifah terpaksa mengajar di sebelah petang. Manakala suaminya pula bertugas sebagai pegawai bank di daerah Jerantut. Hasil perkongsian hidup antara Encik Jamal dengan Cikgu Sharifah, mereka telah dikurniakan dua orang anak. Kedua-duanya dihantar ke nurseri untuk diasuh dari jam 8.00 pagi hingga 4.00 petang. Cikgu Sharifah memang mempunyai potongan tubuh yang sungguh menarik, namun beliau mempunyai masalah fikiran yang agak kurang tenteram kerana beliau mendapat tahu yang suaminya selalu keluar dengan perempuan lain walaupun Cikgu Sharifah sudah cukup untuk dibanggakan dengan kecantikan dan perwatakan yang sungguh menarik. Cikgu Sharifah memang gemar berbaju kebarung dan bertudung singkat bila pergi mengajar. Keceriaan dan keperamahan Cikgu Sharifah dikagumi penduduk di situ. Cikgu Sharifah selalu senyum dan bertanya khabar bila terserempak dengan orang kampung. Tapi… Cikgu Sharifah memendam suatu perasaan yang agak sukar untuk diubati.
Pada suatu pagi Rabu selepas menghantar anak kle nurseri, Cikgu Sharifah telah membuat keputusan untuk berjumpa dengan seorang bomoh di sudut salah sebuah kampung di Temerloh. Beliau mengetahui bahawa di situ terdapat seorang bomoh yang berusia lebih kurang 50 tahun agak arif dalam mengubati penyakit-penyakit aneh dan ganjil. Cikgu Sharifah tanpa ditemani oleh sesiapa menuju ke kampung tersebut dengan kereta Nissannnya. Pada hari itu beliau berbaju kurung dan berkain batik sarung. serta bertudung warna pink. Setibanya di pondok usang bomoh tersebut, Cikgu Sharifah keluar dari keretanya dan mengucapkan salam kepada tuan rumah tersebut. Cikgu Sharifah mendengar orang menjawab salam dari belakang rumah dan beliau menuju ke belakang rumah. Beliau terpandang seorang lelaki yang agak sasar juga tubuhnya sedang membaiki dapur. “Pakcik! ini ke bomoh Ismail?” Tanya Cikgu Sharifah. “Mengapa Cik… Silalah naik dulu” Jawab bomoh Ismail yang hanya berkain pelikat dan berbaju singlet. Bomoh Ismail terpegun bila didatangi oleh seorang wanita yang sungguh cantik begitu dengan punggungnya yang sungguh gempal dan buah dadanya yang segar bugar. Mereka berdua pun naik ke atas rumah bomoh tersebut dan bomoh Ismail menghamparkan tikar mengkuang atas lantai dan mereka pun duduk. Jarak antara lutut bomoh tersebut dengan lutut Cikgu Sharifah hanya sekaki setengah sahaja.
“Boleh pakcik tahu apa masalah kee.. penyakit kee… yang ada pada cik, oh yee… cik ni kerja apa?” Tanya bomoh Ismail. “Saya nii tinggal kat luar tuu, saya mengajar kat Temerloh nii, baru aje tukar, tapi saya datang nak berubat dengan pakcik pasal saya kurang boleh tidur dan fikiran tuu kadang-kadang serabut”. “Ohhh… cikgu… saya panggil cikgu lah yee… cikgu duduk sini sekejap ye, pakcik nak ambil apa-apa yang patut pakcik gunakan untuk berubat.” Jawab pakcik selamba. Lima minit kemudian bomoh tersebut keluar dengan sehelai kain batik yang tak berjahit, sebiji bantal, kemenyan yang telah dibakar dan sepiring minyak masak. Cikgu Sharifah diminta duduk bersila dan menegakkan badan dengan lurus. Bomoh tersebut meletakkan tapak tangannya ke dahi Cigku Sharifah sambil membaca apa-apa yang patut. Bomoh mengarahkan Cikgu Sharifah mengangkat kedua-dua tangannya lurus kehadapan sementara lengan kiri bomoh dimasukkan ke bawah ketiak cikgu Sharifah. Bomoh Ismail mengarahkan Cikgu Sharifah supaya memejamkan mata. Cikgu hanya menurut sahaja. Kemudian Bomoh meletakkan bantal dan mengarahkan Cikgu Sharifah supaya berbaring. Bomoh Ismail menghamparkan kain batik yang tak berjahit itu di atas badan Cikgu Sharifah untuk menutupi dari bahagian dada hinggalah ke bawah paras lutut. Cikgu Sharifah diminta meletakkan kedua-dua tangannya di bawah kepala. Dengan perlahan bomoh Ismail memasukkan tangannya di tas simpulan kain batik Cikgu Sharifah dan dengan perlahan menanggalkan simpulan tersebut. Bomoh beralih ke hujung kaki Cikgu Sharifah dan meminta Cikgu Sharifah mengangkat sedikit punggungnya untuk memudahkannya melurut kain sarung yang dipakainya ke bawah. Sekarang Cikgu Sahrifah hanya dilitupi oleh baju kurungnya dan kain batik yang tak berjahit. Bomoh terus ke bahagian kepala Cikgu Sharifah dan meminta Cikgu Sharifah menanggalkan baju kurungnya pula. Cikgu dengan rasa agak segan meluruskan tangannya ke atas dan dengan mudah bomoh tersebut menanggalkan baju kurung yang dipakai Cikgu Sharifah.
Sekarang Cikgu Sharifah hanya memakai tudung, coli serta seluar dalamnya sahaja, sementara badannya dilitupi oleh kain batik yang tidak berjahit. Bomoh tersebut duduk betul-betul ditepi perut Cikgu Sharifah dan dengan beberapa lafaz yang agak pelik bila didengar, tangan kanan bomoh dibasahkan dengan minyak masak tadi dan diurut lengan cikgu Sharifah perlahan-lahan yang semakin lama semakin kuat. Cikgu Sharifah hanya diam seribu bahasa dengan harapan penyakitnya akan terubat. Lama-kelamaan tangan bomoh tersebut masuk lagi ke dalam dan terkadang-kadang menyentuh coli yang dipakai oleh Cikgu Sharifah, cikgu sharifah hanya menggeliat perlahan kegelian dengan tindakan bomoh itu. Lepas itu, bomoh mula berani meramas perlahan-lahan payudara Cikgu Sharifah yang masih bersarungkan coli itu. Payudaya cikgu Sharifah masih segar bugar. “Pakcik… jangan kuat sangat… sakit” kata Cikgu Sharifah. Bomoh tersebut mula memerlahankan ramasannya pada buah dada Cikgu Sharifah. “Boleh cikgu tanggalkan kancingnya… nanti susah pakcik nak sapukan ubat”. Dengan perlahan Cikgu Sharifah megiring dan menanggalkan kancing colinya dan berbaring semula. Bomoh Ismail menambahkan lagi minyak di tapak tangannya dan kini kedua-dua tangannya digunakan untuk mengurut kedua-dua belah buah dada cikgu Sharifah.
